In augustus 2016 bevindt Francesca Capodiferro, een jonge geoloog en ploegleider bij de brandweer van Rome, zich aan het werk in de Monti della Laga, op de grens tussen Lazio, Marche en Abruzzen. Op de avond van de 24e besluit ze met haar twee speurhonden te overnachten op de berg boven Amatrice. Diezelfde nacht verwoesten hevige aardbevingen het dorp en de omliggende gehuchten. Francesca behoort tot de eersten die ter plaatse komen en zet de eerste hulpacties op, aanvankelijk met improvisatiemiddelen, later bijgestaan door haar teamleden. De relatie met haar 'eigen' brandweerlieden is vaak moeizaam, bijna conflictueus; ze gehoorzamen haar wel, maar genegenheid ontbreekt, wat soms ook tijdens noodoperaties problemen oplevert. Na onverwachte ontmoetingen, verwijderingen en herenigingen arriveren de versterkingen. Emotioneel aangeslagen door de tragedie en de spanningen met haar collega's, besluit Francesca alleen op zoek te gaan naar vermisten en mensen die vastzitten in de omliggende valleien. Ze doorzoekt boerderijen, grotten en schuilplaatsen in het bos, waar angstige mensen zich verschuild hebben. Het wordt een zware tocht vol pijn en de schoonheid van de natuur, die soms zo gewelddadig en ongevoelig voor menselijke gebeurtenissen is. Toch blijkt deze reis noodzakelijk om binnenin zichzelf de drijfveren van haar missie te ontdekken en uiteindelijk weer vrede te vinden met het leven, haar mannen en haar werk.