To the Lighthouse biedt een levendig impressionistisch beeld van een familie die op vakantie is, en fungeert tegelijkertijd als een meditatie over huwelijk, ouderschap, kindertijd, rouw, tirannie en bitterheid. Het gebruik van de stream of consciousness-techniek, herinneringen en wisselende perspectieven geeft de roman een intiem en poëtisch karakter. Bij publicatie in 1927 vormde het een complete afwijzing van de Victoriaanse en Edwardiaanse literaire waarden. Virginia Woolf beschouwde de roman als een elegie voor haar eigen ouders. In haar dagboek schreef ze: 'Vroeger dacht ik dagelijks aan hem [vader] en moeder, maar door The Lighthouse te schrijven kwam er rust in mijn gedachten over hen.'