Arthur Millers klassieke parabel over massahysterie legt een verontrustende parallel bloot tussen de heksenjacht van Salem in 1692 — 'een van de vreemdste en meest afschuwelijke hoofdstukken in de menselijke geschiedenis' — en de Amerikaanse anticommunistische zuiveringen onder leiding van senator McCarthy in de jaren 1950. Het verhaal beschrijft hoe de kleine gemeenschap van Salem wordt aangezet tot waanzin door bijgeloof, paranoia en kwaadwilligheid, wat uiteindelijk leidt tot een gewelddadige climax. Dit weerspiegelt de gevaren van blinde vervolging en de angstaanjagende macht van valse beschuldigingen. De afbeelding van onschuldige mannen en vrouwen die ten onder gaan aan kwaadaardige geruchten vormt ook een krachtige aanklacht tegen het McCarthyisme en de 'grensmentaliteit' van Amerika tijdens de Koude Oorlog.