De jonge Malika, werkzaam als arbeidster in een fabriek nabij de haven van Tanger, vroeg haar werkloze buurman Azel om zijn diploma's te tonen. "En jij," vervolgde hij, "wat wil je later doen?" "Vertrekken," antwoordde ze. "Vertrekken... dat is toch geen beroep!" wierp hij tegen. "Als ik eenmaal ben vertrokken, zal ik een beroep hebben," vertelde ze. "Vertrekken, maar waarheen?" vroeg hij verder. "Gewoon vertrekken, naar daar bijvoorbeeld." "Spanje?" suggereerde hij. "Ja, Spanje, Frankrijk; ik woon er al in mijn dromen," zei ze. "En voel je je daar goed?" informeerde hij. "Dat hangt van de nachten af," antwoordde ze uiteindelijk.