Hier hebben we opnieuw een ontmoeting met historische figuren als Billaud, Carnot, Prieur, Couthon, Robespierre, Collot, Barère, Lindet, Saint-Just en Saint-André. Deze prominente leden van het Comité de salut public speelden in 1794 een cruciale rol bij de oprichting van de revolutionaire regering van het jaar II, die de beruchte periode van de Terreur inluidde. Het schilderij dat hen vereeuwigt, gemaakt door François-Elie Corentin, ook wel de Tiepolo van de Terreur genoemd, roept echter een vraag op: wie gaf opdracht voor dit kunstwerk, onder welke voorwaarden werd het gemaakt, en met welk doel? Met een meesterlijke combinatie van feiten en fictie laat Michon deze historische 'revolutionaire avondmaaltijd', zoals Michelet het noemde, tot leven komen. Interessant is dat Michelet zelf ook een rol krijgt in dit dramatische verhaal. Het boek won in 2009 de Grand Prix du roman van de Académie française.