- Heeft hij me vergiftigd?
- Ja, inderdaad, mevrouw.
- Maar waarom? Waarom?
- U stond hem in de weg, antwoordt de oude dame. Hij heeft uw bruidsschat gekregen. Nu wil hij die van uw zus.
Ève vouwt haar handen samen in een gebaar van machteloosheid en fluistert bedroefd: - En Lucette is verliefd op hem!
De oude dame neemt dan een gepaste houding aan: - Mijn oprechte deelneming... Maar wilt u mij een handtekening geven?
Ève staat mechanisch op, buigt zich over het register en tekent.
- Perfect, concludeert de oude dame. U bent nu officieel dood.
Ève aarzelde even en vraagt dan: - Maar waar moet ik heen?
- Waar u maar wilt. De doden zijn vrij.