Een oude man staat aan de achterzijde van een boot. Hij houdt een lichte koffer en een pasgeboren kind, dat zelfs lichter is dan de koffer, in zijn armen. De oude man heet Monsieur Linh, en hij is nu de enige die nog weet dat dit zijn naam is. Terwijl hij aan de achtersteven van de boot staat, ziet hij hoe zijn land, het land van zijn voorouders en overledenen, langzaam uit zicht verdwijnt. In zijn armen slaapt het kind. Het land vervaagt en wordt steeds kleiner, tot het uiteindelijk aan de horizon verdwijnt. Monsieur Linh blijft het langdurig nakijken, ondanks de wind die blaast en hem door elkaar schudt als een marionet.