Naturellement, vous savez ce que c'est, Rieux ? - J'attends le résultat des analyses. - Moi, je le sais. Et je n'ai pas besoin d'analyses. J'ai fait une partie de ma carrière en Chine, et j'ai vu quelques cas à Paris, il y a une vingtaine d'années. Seulement, on n'a pas osé leur donner un nom, sur le moment... Et puis, comme disait un confrère : " C'est impossible, tout le monde sait qu'elle a disparu de l'Occident. " Oui, tout le monde le savait, sauf les morts. Allons, Rieux, vous savez aussi bien que moi ce que c'est... - Oui, Castel, dit-il, c'est à peine croyable. Mais il semble bien que ce soit la peste.
In de dialoog tussen Rieux en Castel komen zorgen naar voren over een ziekte waarvan zij vermoeden dat het de pest is. Castel legt uit dat hij geen laboratoriumtests nodig heeft om de diagnose te bevestigen omdat hij deze ziekte eerder heeft gezien tijdens zijn loopbaan in China en Parijs. Hij wijst erop dat hoewel algemeen werd aangenomen dat de pest in de westerse wereld was verdwenen, dit niet het geval was voor de slachtoffers die eraan stierven. Rieux bevestigt met enige aarzeling de schokkende werkelijkheid dat de pest inderdaad terug lijkt te zijn.
Dit gesprek biedt een spannende blik op de momenten van ontdekking en herkenning in de medische wereld toen de pest weer opdook, en roept vragen op over het vertrouwen in vroegere medische aannames. Innerlijke spanning en angst worden voelbaar gepresenteerd in deze uitwisseling van kennis en ervaring.