Lorenzo, een introverte en enigszins neurotische veertienjarige, kiest ervoor om zijn wintersportweek in het geheim door te brengen in de kelder. Afgeschermd van conflicten, vervelende klasgenoten en toneelspel, koestert hij zijn solipsistische droom van geluk. Terwijl de wereld met haar onbegrijpelijke regels buiten blijft, ligt hij uitgestrekt op een bank, omringd door Coca-Cola, blikken tonijn en horrorromans. Het is Olivia, die onverwacht zijn schuilplaats binnenvalt met haar ruwe en kwetsbare levendigheid, die Lorenzo helpt over de drempel te stappen. Zij laat hem de adolescentenmasker afwerpen en het chaotische spel van het leven omarmen. Met dit coming-of-age verhaal voegt Ammaniti een aangrijpend perspectief toe aan de adolescentie, waarin hij uitblinkt als schilder van dit veelzijdige landschap. Olivia, met haar vluchtige en hartverscheurende schoonheid, verrijkt het verhaal als een onvergetelijk vrouwelijk personage.